Yalnız son hay-küydə bildim ki, Nigar adlı aparıcı bir yana, Azərbaycanda “Kanal S” adlı televiziya da varmış...
Heç nə baş verməyib, bu millətin taleyinə, əxlaqına təsir edəcək, onun dəyərlərini “dağıdacaq” faciə də yaşanmayıb: bir xanım aparıcı – ki bu şəxslər qətiyyən jurnalist deyil və jurnalistikaya da yaxından-uzaqdan heç bir aidiyyətləri yoxdur – efirdə məqbul sayılmayan söz işlədib, olmayan oğluna “atasız qız” almayacağından bəhs edib.
Özü atasız böyüyən, qız övladı olan və onu da atasız böyüdən bir aparıcı – yəni oğlu olmayan bir şəxs – o sözü deyəndə doğrudanmı “şəhid övladlarını” nəzərdə tutacaq düşüncədə olub? Adam hansı “eyforiyada” olub – bəlli deyil, onun “alt məna” düşüncəsi ilə bu sözləri dediyini sanırsınız?
Adi, sıradan bir etik pozuntunu günlərdir hallandırıb, bu qədər şişirdəndən sonra basqıların davam etməsinin anlamı yoxdur. Kimlərsə məsələnin səbəbini, mahiyyəti və perspektivi qətiyyən düşünmədən bir faktın quyruğundan tutub, hadisənin dalınca sürünməklə məşğuldur.
Halbuki bu fakt onillərdir formalaşdırılan, yaradılan SƏBƏB-in ən adi, adidən-adi nəticəsidir: efirlərə intellekti olmayan şəxslər buraxılmaz; məişət dedi-qoduları “millətin taleyi” kimi saatlarla kanallarda müzakirə olunmaz; aparıcı funksiyasını yerinə yetirən şəxsin dodaqlarına yox, dodaqları arasından çıxan sözlərə diqqət edilər, arxasına yox, intellektinə baxılar; hansı mövzularla oxucunu-tamaşaçını-izləyicini yönləndirməsi əsas götürülər!
İllərdir kanallarımızda yemək bişirirlər – iyi Bakını başına götürür və bu qoxu təkcə şişə çəkilən ət qoxusu deyil, heç dağlanan eşşəkdən çıxan küy də deyil; söz, əxlaq, dəyərlər şişə çəkilir və bu dəyərlərin yanıq qoxusu virus kimi havaya buraxılır, yayılır; illərdir insanları bu qoxunu ciyərlərinə çəkməyə vadar edirlər, “asılılıq” yaradıblar: hər yerdə arvadı evdən qaçanların, ya da “səhər yatağında” veriliş aparanların minillik dəyərlərə meydan oxuyan və onu darmadağın edən, altşüurları dəyişən təbliğatı altında milli identikliyin anasını ağladırlar – dur deyən yoxdur!
Kanallar bunu reytinqlərlə izah etməyə çalışırlar – tam bir cəfəngiyyatdır: siz nə vaxt intellektual tok-şoular təqdim etdiniz, nə vaxt daxili-xarici problemlərin açıq müzakirəsini keçirdiniz, nə vaxt bir-birinə əks fikirdə olanların beyin fırtınalarını yaratdınız ki, bu millət onlara baxmadı?
Nə vaxt ortaya mükəmməl satira qoydunuz ki?
Siz düşük arvad qeybətlərindən başqa, yumor adına təlxəklikdən savayı bu millətə nəyi təklif etmisiniz?
Problem təkcə TV-lərdə deyil ki: onlayn media da yalnız bu təfəkkür və düşüncədədir. Mediaya yaxından-uzaqdan aidiyyəti belə olmayan, bir cümləsində 15 üslub, qrammatik, leksik səhvlər buraxan “baş redaktor” adına geydirilənlərin formalaşdırdığı bir eybəcər mühitin içindəyik!
Azərbaycan onlayn mediası 90-cı illərdə yetişmiş, ustadlardan dərs almış və o ənənəni yaşatmağa çalışan 5-10 jurnalistin üstündədir və inşallah, onlar da yaxınlarda sözün hər mənasında öləcək: kimə möhtac olacaqsınız? Adını yazanda 5 səhv buraxanlarlamı Cənubi Qafqazın lider dövlətinin siyasi təbliğatını aparacaqsınız? Yoxsa işi-gücü yalnız rəsmi və qeyri-rəsmiləri şantaj edib, pul qazanmaq, öz maşınını park etmək üçün Nəqliyyat Agentliyini piyada səkisini dağıdıb, parkinq yaratmağa vadar edən şəxslərləmi Avropadan üstümüzə yağan təbliğat selinin qarşısında durmağı hədəfləyirsiniz, yoxsa sivri burnunu “dikburun” etmək üçün estetik əməliyyat keçirən “kişi”ciklərləmi sabahın media-maqnatlarını formalaşdırırsınız?
Kim yaratdı bu manqurtlar dəstəsini? Kim(lər) onlara sponsorluq edib, ayaqda qalmalarını saxlayır və medianı uçurumun dibinə sürükləməyə davam edir?
Zəruri qeyd: Biri bazardan at almağa gedir, görür, bir yaraşıqlı ayğır satılır, yarıqiymətə. Sövdələşir və atı alandan sonra deyir, qardaş, bu atı niyə bu qədər ucuz verdin, nədir bunun nöqsanı?
Satan cavab verir ki, çox yaxşı atdır, ancaq bir pis işi var ki, “ayağısürüşkən”dir (daha kobud deyir, bir az mədəni yazdıq).
Alan da düşünür ki, əşi, atın elə olmasının nə dəxli var ki? Həm də ayğır ha, yenə madyan olsa, nəsə tərəddüd etmək olar.
Atı alır, gəlir evə, bir illik buğda ruzisini yükləyir, aparır dəyirmana, üyütdürür və yığır atın belinə, geri qayıdır. Çaydan keçəndə ayğır suya yatır – bir illik ruzi zay olur...
Atı da, çayda yoğrulmamış xəmirə dönən un taylarını da atıb, isti havada tər-qan içində başılovlu qaçır bazara, atı satanı tapır:
- Allah sənə insaf versin, sənə axı and verdim, qəsəm etdim ki, atın nöqsanlarını deyəsən. Niyə demədin, bu nə iş idi açdın başıma?
Satan nə olduğunu soruşur, kişi başına gələni danışır.
- Qardaş, sənə dedim axı ki, bu at ayağısürüşkəndir.
- “Ayağısürüşkən” dedin də, demədin ki, yük altda çaya yatandır?
- Qardaş, ağzında “ayağısürüşkən” deyirsən, ayağısürüşkəndən nə desən, gözləmək olar!
Bir adamın ki, ictimai əxlaqı yoxdur; bir adam ki, fizioloji olaraq erkək doğulsa da, kişi deyil, o, sabah sənin özünü ayaqları altına qoyub, erməniyə satacaq – yəni bunu anlamaq o qədərmi çətindir?
Kimlərə şans tanıyır, kimlərə qapı açır, kimləri TV-lərə, mediaya buraxır və onlara arxa durursunuz, kimlərin şərindən-şantajından çəkinib maliyyə-reklam ayırırsınız?
İki gül kimi övladının anasına “fahişə” deməkdən çəkinməyən sizə sabah nələr deməz?..
Ailə, valideyn, qadın qədri-qiyməti bilməyənlərin ipinin üstünə necə odun yığırsınız? Axı bunların ipi qırıqdır, istedadı, savadı yoxdur, peşənin məsuliyyətini qanmırlar!
Bunlar ümumiyyətlə medianın daşıdığı missiyanın nə olduğunu anlamırlar!
Bunlar yalnız bir şey bilirlər: həyasızlıq!
İkinci zəruri qeyd: Bir “kişi” çəkisini yoxlamaq istəyir, çıxır qapana – 80 kilo gəlir. Deyir, hamı mənə “dalsan” deyir (bir az kobud deyir, oxucular əfv etsin deyə, belə yazdım), yoxlayım görüm, dalım neçə kilodur? Oturur qapana, yenə 80 kilo gəlir. Və heyrətlə deyir: “Baho, mən başdan-ayağa elə “dalam” ki!”
İQ qapanla ölçülməz – qapanla ölçülən cəmdəkdir, “dal”dır; bu “dal” düşündüyünüz dal - budaq deyil ki, əkib, onun meyvə ağacı olmasını gözləyəsiniz: bu “dal” əkiləndə və sulananda barı yalnız həyasızlar olur!
Biz bu istedadsız, həyasız, yalnız öz maraqlarını düşünən, yeni növ dələduzluq, reketlik yolları axtaran və hər kəsə çamur atmaqdan çəkinməyən, hər kəsi qapan səviyyəsiz-intellektsiz dəstə iləmi Cənubi Qafqazın lider dövlətinin regional təbliğat ruporunu formalaşdırırıq?
Bir dəfə də olsun, beynəlxalq medianı izləməyən, informasiya şəklindən, formasından xəbərsizləri, idealı bayramnurlu olanları hansı məntiqlə cəmiyyətin boğazına keçiririk?
Mediadakı bayramnurlularla regional təsir gücümüzü artıracağımızımı düşünürük?
Mən beynəlxalq mediaya deyil, İran, Türkiyə, Rusiya da deyil, gürcü və erməni mediasına baxanda xəcalət çəkirəm: baxın onların informasiya siyasətinə, internet kanallarına, təbliğat üsullarına, xəbər siyasətinə, xəbər ardıcıllığı və strateji planlamalarına!
Kimsə bu ölkədə düşmənin hansı strategiya ilə informasiya siyasəti aparmasından xəbərdardırmı?
Və təkcə informasiya siyasəti deyil ki!
Mənim Şeyxim Ramazan bayramı günü bayram namazında imamlıq etmir, baxın görün erməni katolikosu Ştaynmayerlə görüşüb, ona nələr deyir!
Mənim diaspor təşkilatımın rəhbəri Trampa Əliyevdən donos yazır, görün, erməni diasporu Senata, Konqresə hansı müraciətlər edir!
Mənim Avropada məskunlaşan “mühacirlərim”ə baxın – ölkəmizə nələr deyir, nələr danışır, hansı söyüşlərlə bu xalqın əxlaqını darmadağın edirlər!
Bir də Avropada məskunlaşan erməni mühacirlərə baxın!
Bir də Ruben Vardanyana baxın – 1,5 milyard dollar sərvətini atıb, Qarabağa gəlib, hansı təbliğatlar aparırdı!
Sonra da qayıdıb, mənim doğmam, çobanım, Vardanyandan 10 dəfə varlı olan Şərurlu İsfəndiyarımı görün!
Mən Vardanyanın erməni xalqına 11 dəqiqəlik müraciətindən şoka düşdüm – bu fırıldaqçı, Rusiyada çirkli yollarla pul qazanan, bir neçə ölkənin qara siyahısında olan Vardanyan hansı intellekt sahibi imiş, İlahi!?
Şərurlu İsfəndiyarın da müraciətindən, onun da olmayan İQ-indən şoka düşdüm!..
Olmur belə! Belə davam edə bilməz! Əmir Teymur demişkən, nə vaxta qədər qan tökməklə qalib gələcək dövlətimiz? Hanı hər dəfəsində “varidatınızın yarısını payladığınız” mollanın, axundun, şeyxin, diasporun, TV aparıcılarının, onlayn media mənsublarının sözülərinin “hikməti”?
Britaniya baş naziri Devid Lloyd Corc Atatürk haqda demişdi ki: “Yüzillər nadir halda dahi yetişdirir. Bu talesizliyimizə bax ki, 20-ci əsrin dahisi türklərə nəsib oldu və qədər onu bizim qarşımıza çıxardı”.
Tale üzümüzə gülüb, yüz ildə bir yetişən lider verib bu xalqa! Dünya xəritəsində çeçələ barmağın sədəfi qədər də görünməyən ölkəmizi regional gücə çevirir: Pakistandan Türkiyəyə qədər çətir qurub! O səviyyədə ki, Suriyanın yeni lideri bir dəfə də görmədiyi İlham Əliyevə “Əziz Qardaşım” deyir, Avropaya uçanda şərəfinə qırıcılar qaldırılır, beynəlxalq media “Balaca İsrail nəhəng ABŞ-a necə təsir edirsə, Azərbaycan da Türkiyə və türk dünyasına elə təsir edir” yazır.
Kimin hesabınadır bunlar?
Bəs, onun dişi-dırnağı, sutkalıq işi-zəhməti, bacarığı, fəhmi, iradəsi ilə qazandıqlarını əbədiyyətə qədər qorumaq üçün hansı nəsil gəlir?
Azərbaycanın istedadlı, parlaq bir gəncliyi var – onlara arxa olun, onları yetişdirin!
Bu həyasız sürüsünün dalında durmayın, onlar öz dallarını qoruya bilməyiblər – Vətənimi qoruyacaqlar?
Yazıqdır bu xalq, bu millət, bu dövlət!
- Çindən Əliyevə mühüm dəstək: Nikol uduzdu - Korotçenko
- Lap az qaldı: İrana hücum başlayır - Türk general
- Tabor komandiri kimi Melkonyana tabe idim - İşxanyan
- Fidan Barrotla görüşdü: Cənubi Qafqazda sülh...
- Trampın Bakıya tarif tətbiqi: ABŞ-a nə qədər mal satırıq?
- Yeni Klinika bir aydır səhvini düzəltmir
- Makron sui-qəsdçiləri Bakıya niyə göndərib?
- Proses başladı: erməni ordusu geri çəkilir, ərazilər verilir - Qazaryan